บทที่หก

คาร์ลตันมองดูครอบครัวของเขา พยายามกลั้นยิ้ม แต่สุดท้ายรอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าจนได้

เมื่อมื้ออาหารดำเนินไป ไมเคิลก็เริ่มเล่าเรื่องสนุกๆ สมัยเรียนโรงเรียนศิลปะให้ทุกคนบนโต๊ะฟัง ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ความซุกซนมักจะมาพร้อมกับผืนผ้าใบที่เปรอะเปื้อนสีเสมอ "แล้วมีครั้งหนึ่ง ผมตัดสินใจใช้ซอสมะเขือเทศแทนสีสำ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ